De SALV vraagt dat de federale en Vlaamse overheid optimaal afstemmen bij de omzetting van de richtlijn over oneerlijke handelspraktijken in nationale wetgeving.De verbetering van de inkomens van land- en tuinbouwers hier en in het globale zuiden is essentieel voor de integrale verduurzaming van de voedselproductie. Handel in landbouw- en voedingsproducten op basis van eerlijke en correcte afspraken, contracten en voorwaarden is een stap in die richting. De kwetsbare onderhandelingspositie van primaire producenten in de voedselketen maakt dit niet evident (zie onder meer de nota Uitdagingen voor een duurzame toekomst voor de landbouw in Vlaanderen).
Daarom wil de Europese Commissie eerlijke handel bevorderen door een lijst met welbepaalde oneerlijke handelspraktijken te bannen. Dit initiatief maakt deel uit van een drieledige strategie van de Europese Commissie om de positie van de land- en tuinbouwers in de keten te verstevigen, naast markttransparantie en samenwerking. De SALV is ervan overtuigd dat wanneer deze drie pijlers elkaar versterken, dat zal leiden tot een betere ketenwerking en fair trade. Vandaar de nood aan goede beleidscoherentie.
Vanuit die visie geeft de SALV een reeks concrete aanbevelingen bij de omzetting van de richtlijn rond onder meer toepassingsgebied, timing, monitoring en evaluatie, voorwaarden voor promotieacties … De bescherming tegen oneerlijke handelspraktijken dient vooral de weg voor ogen te houden die landbouw- en voedingsproducten volgen van producent tot consument om mogelijk oneerlijk handelsgedrag in de kiem te smoren. Volgens de SALV moet de bescherming tegen oneerlijke handelspraktijken gelden voor alle spelers in de keten, ongeacht hun economische omvang. De adviesraad vraagt dan ook om een ruimer toepassingsgebied en de omzetlimiet van € 350 miljoen uit de richtlijn niet over te nemen.
Over dit laatste bereikte de raad geen eensgezindheid en nam UNIZO een minderheidsstandpunt in.